Polscy przedsiębiorcy coraz uważniej przyglądają się Gruzji. Przyciągają ich tam chłonny rynek i liczne inwestycje w infrastrukturę

– Polskie firmy zaczynają się coraz uważniej przyglądać Gruzji jako miejscu, gdzie mogą lokować swoje produkty i usługi, oraz kierunkowi, z którego mogą prowadzić ekspansję na pozostałe kraje regionu. Z kolei gruzińscy przedsiębiorcy postrzegają Polskę jako ciekawy, chłonny i stosunkowo majętny rynek oraz most do dalszej ekspansji na rynek europejski – mówi agencji Newseria Biznes Stanisław Raźniewski, prezes Polsko-Gruzińskiej Izby Przemysłowo-Handlowej.

Gruzja już w tej chwili jest największym odbiorcą polskich towarów spośród krajów południowego Kaukazu. Według danych GUS przytaczanych przez KUKE, w 2018 roku wartość polskiego eksportu do Gruzji sięgnęła 488,3 mln zł. To jednak wciąż znikomy udział w całym polskim eksporcie, sięgający raptem 0,1 proc. Wartość gruzińskiego importu do Polski za ubiegły rok to zaledwie 72,8 mln zł, choć od kilku lat zdecydowanie wzrasta.

– W stosunku do poprzedniego roku nastąpił wzrost wymiany handlowej rzędu 7–8 proc. Tendencja na lata następne, patrząc na odczyty z trzech kwartałów bieżącego roku, jest jak najbardziej pozytywna. Wciąż jest jednak duży potencjał wyniesienia tych relacji na wyższy poziom – mówi Stanisław Raźniewski. – Aktywnie pracujemy nad tym, żeby polskie firmy instalowały i rozwijały się w Gruzji, sprzedawały swoje produkty zarówno w ramach prostych transakcji importowo-eksportowych, jak i rozbudowanych projektów, tzw. high value opportunities, na których nam najbardziej zależy.

Blisko 4-milionowa Gruzja, której dynamika wzrostu gospodarczego w ubiegłym roku wyniosła 4,7 proc., jest coraz atrakcyjniejszym kierunkiem polskiego eksportu. Mocne strony tamtejszego rynku to – poza szybkim wzrostem gospodarczym – również postępująca integracja z UE i duże zapotrzebowanie m.in. na nowoczesne maszyny i urządzenia mechaniczne.

– W strukturze wymiany handlowej jest kilka głównych grup produktowych. Z Polski do Gruzji eksportowane są głównie produkty przemysłu chemicznego, branży spożywczej i metalowej, ale częściej widzimy też zainteresowanie gruzińskim rynkiem ze strony polskiego sektora usług i produktów branży budowlanej, przemysłowej, farmaceutycznej i rolnej, ponieważ Gruzja tradycyjnie jest krajem rolniczym – wymienia Stanisław Raźniewski.

Trzy główne grupy produktów eksportowanych z Polski na rynek gruziński to produkty przemysłu chemicznego, artykuły spożywcze oraz pojazdy, samoloty, statki i inne środki transportu. Z kolei z Gruzji do Polski importujemy przede wszystkim środki chemiczne, artykuły spożywcze i produkty pochodzenia roślinnego.

– Firmy gruzińskie są zainteresowane rynkiem polskim głównie pod kątem sprzedaży swoich produktów spożywczych, mówimy m.in. o winie, wodach mineralnych, jak i wysokiej jakości produktach spożywczych. Polska jest 4. największym importerem gruzińskiego wina na świecie – mówi Stanisław Raźniewski.

Jak podkreśla, oba kraje pozostają w przyjaznych politycznie relacjach, co pozytywne rzutuje na współpracę gospodarczą. Polska jest orędownikiem integracji i członkostwa Gruzji w UE, była również inicjatorem Partnerstwa Wschodniego, do którego Gruzja należy od 10 lat.

– Rzadko się zdarza, żeby między dwoma krajami można było mówić o tak daleko idącej przyjaźni i wspólnocie interesów. To są elementy budowane od kilkuset lat, bo historycznie Polska z Gruzją pozostawały w bardzo dobrych relacjach już od XVIII wieku. Później początek wieku XX i słynni oficerowie kontraktowi w polskiej armii, walka obywateli gruzińskich na frontach II wojny światowej u boku Polaków i rok 2008, czyli zdecydowane wsparcie Polski w krótkim, aczkolwiek intensywnym konflikcie z Rosją – mówi Stanisław Raźniewski.

W ostatnich latach rozkwita również turystyka, która stanowi istotną część gruzińskiego PKB. Gruzja jest jedną z destynacji najchętniej wybieranych przez turystów z Polski, a w I kwartale tego roku Polacy stanowili najliczniejszą grupę odwiedzających spośród wszystkich państw UE.

– Branża turystyczna jest jedną z kluczowych, gruziński rząd mocno ją promuje i stara się, żeby dynamicznie się rozwijała. Gruzja jest coraz częściej odwiedzana przez turystów z całego świata, m.in. dzięki wspaniałym krajobrazom i możliwości spędzenia czasu w kraju, który jest bardzo bezpieczny i w którym kultura goszczenia gości z zagranicy jest praktycznie świętością. Branża turystyczna jest coraz silniejsza w strukturze PKB, stanowiąc ważny procent przychodów i wpływając na gruzińską gospodarkę – mówi Stanisław Raźniewski.

Mocny akcent rządu na rozwój turystyki (w Kobuleti, 20 km od Batumi, została przygotowana specjalna strefa dla inwestorów z branży turystycznej) stwarza również potencjał dla polskich operatorów ruchu turystycznego. Obok inwestycji turystycznych i hotelowo-restauracyjnych w tej chwili do Gruzji napływają polskie inwestycje głównie z sektorów nieruchomości, budownictwa, rolnictwa i usług informatycznych, ale jednym z bardziej perspektywicznych jest również energetyka, bo zapotrzebowanie na energię będzie rosnąć, a dodatkowo istnieje też duży potencjał jej sprzedaży do krajów sąsiednich (np. posiadających deficyt energii Armenii i Azerbejdżanu).

– Polskie przedsiębiorstwa w Gruzji są zainteresowane głównie branżą przemysłową, dużymi projektami infrastrukturalnymi, takimi jak budowa dróg czy portów, oraz rozbudową infrastruktury hotelowej kubaturowej. Aktualnie w Gruzji powstaje port głębinowy w Anaklii, modernizowany i rozbudowywany będzie też port w Poti. Gruzja jest hubem komunikacyjnym łączącym Wschód z Zachodem, prowadzi przez nią jedyna droga do Chin z pominięciem Rosji, więc geostrategicznie Gruzja pełni ważną funkcję jako szlak komunikacyjny – mówi prezes Polsko-Gruzińskiej Izby Przemysłowo-Handlowej.

Gruziński rząd stara się przyciągnąć zagranicznych inwestorów, wprowadzając możliwość tworzenia (przez władze lub na wniosek przedsiębiorcy) Wolnych Stref Przemysłowych (WSP), w których mogą oni liczyć na szereg przywilejów, m.in. zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych. Co istotne, w rankingu „Doing Business” Banku Światowego kraj zajmuje 7. miejsce, podczas gdy Polska plasuje się dużo niżej – na 40. pozycji.